"Kolory życia".

Zamoczę stopy w strumyku, posłucham głosu natury.

Wiatru, który poruszył gałęzią, a potem rozgonił z nieba chmury.

I właśnie w takich chwilach jak ta, ma dusza o wolność prosi.

Posłucham więc głosu ziemi, wzrok na horyzont skieruję

i wolnym krokiem wyruszę  tam, gdzie mnie serce skieruje.

Przemierzę świat cały wzdłuż, wszerz, granic nie znając.
Z pieśnią wolności na ustach, stóp zbolałych nie żałując.
Zobaczę kolory życia w dłonie je chwytając.
Potem, choć ciało zmęczone, obraz namaluję,

by piękno wyrazić całe, które nam świat oferuje. 

Będzie to obraz miłością namalowany.

Bo świat taki właśnie jest - jeśli miłością go wyrażamy.

 -Ewa Maćkowiak-