Na dni kota.

Może, może wiersze te przedstawię na spotkaniu z dziećmi... w dniu kota.
A oto jeden z nich. a że lubie obrazki, znalazłam w necie ilustrację

Janusza Grabiańskiego, „Kot na dachu” i fajnie pasuje :)

„Kot Eustachy”

Kiedyś kotu Eustachemu

kot przebiegł przez drogę.

A, że wierzył w zabobony

wystraszył niebogę.

Bo to ponoć pecha wróży,
gdy kot przejdzie przez drogę,
kiedy ktoś w podróży.

Od tej pory, więc Eustachy

ma za drogę różne dachy.

Westchną tylko– los mój marny.

No, bo ten kot, cóż,

był czarny.

Siedzi teraz, więc na dachu

Patrząc sobie na gołębie

– Niebo w gębie.– krzyczy,

wrzeszczy, aż oczy wytrzeszczył.

Narobił kot wszystkim strachu,

aż wołają zejdź Eustachy z tego dachu.

A on dalej siedzi i gołębie śledzi.

Kot Eustachy kocha dachy.

No i nie wie, co to strach.

To łazęga, nicpoń, trzpiot.

Woli dachy niźli drogę,

albo, chociaż płot.

Wszystko tu pasuje,

tylko nie to, że on kot.

Bo wierszyku się rymuje,

wlazł kotek na płotek,

nie na dach.

Tylko kłopot z tym, Eustachym.

Ach!

-Ewa V Maćkowiak-